نکروز حاد توبولار (Acute Tubular Necrosis یا ATN) به تخریب سلول‌های اپیتلیال توبول‌های کلیوی اشاره دارد که منجر به آسیب حاد کلیه می‌شود. این وضعیت عمدتاً به دلیل نفروتوکسین‌ها (nephrotoxins) و ایسکمی کلیوی (renal ischemia) که به معنی کاهش اکسیژن‌رسانی به کلیه‌هاست، رخ می‌دهد و با افزایش سطح کراتینین و نیتروژن اوره خون (BUN) مشخص می‌شود. علائم و نشانه‌های شایع دیگر شامل تهوع، استفراغ، ورم (edema)، کاهش ادرار (oliguria)، بی‌ادراری (anuria)، کم‌آبی بدن (dehydration)، احساس ناخوشی (malaise)، و کاهش سطح هوشیاری (مانند دلیریوم، خواب‌آلودگی، تشنج و کما) است. عوامل خطر شامل افت فشار خون طولانی‌مدت (بیش از ۳۰ دقیقه)، جراحی‌های بزرگ، واکنش به انتقال خون، آسیب‌های تروماتیک به عضلات، استفاده از مواد حاجب رادیولوژیک، داروهای نفروتوکسیک، و نفروپاتی دیابتی می‌باشند.

مدیریت درمان ابتدا بر بازگرداندن آب بدن و توقف عوامل ایجادکننده متمرکز است. پیش‌آگهی معمولاً به دلیل مکانیزم کلیه برای جایگزینی سلول‌های توبولار در حدود ۱ تا ۳ هفته مطلوب است. در موارد آسیب شدید کلیه و عوارض (برای مثال، افزایش شدید پتاسیم خون)، ممکن است دیالیز به عنوان مراقبت حمایتی لازم باشد.